Administracja prezydenta Donalda Trumpa dąży do znaczącej zmiany składu wpływowej Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej, co może wpłynąć na politykę stóp procentowych banku centralnego i jego długoterminowy kierunek. Kluczowym elementem tych działań jest bezprecedensowa próba usunięcia urzędującej gubernator, Lisy Cook, z powodu rzekomych przewinień. Sprawa ta doprowadziła do batalii prawnej i trafiła przed Sąd Najwyższy.
Siedmioosobowa Rada Gubernatorów Rezerwy Federalnej odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu polityki monetarnej USA. Wszyscy gubernatorzy są członkami Federalnego Komitetu Otwartego Rynku (FOMC), który odpowiada za ustalanie docelowego przedziału stopy funduszy federalnych – głównego narzędzia Fed do wpływania na warunki gospodarcze. Decyzje FOMC są kierowane podwójnym mandatem Fed: osiągnięciem maksymalnego zatrudnienia i utrzymaniem stabilności cen, obecnie definiowanej przez 2% cel inflacyjny w długim okresie. Skład FOMC uzupełnia prezes Rezerwy Federalnej Nowego Jorku oraz czterech rotujących prezesów regionalnych banków Rezerwy Federalnej.
Utworzona w celu zapewnienia niezależności od wpływów politycznych, kadencja gubernatorów Fed trwa 14 lat i jest rozłożona w czasie w różnych administracjach prezydenckich. Taka struktura ma na celu umożliwienie podejmowania decyzji w zakresie polityki monetarnej w oparciu o ocenę ekonomiczną, a nie krótkoterminowe naciski polityczne czy żądania konkretnej administracji. Gubernator Lisa Cook, mianowana w 2022 roku, pełni obecnie kadencję, która kończy się w 2038 roku. Jej proces zatwierdzania wymagał przełamania impasu przez ówczesną wiceprezydent Kamalę Harris.
Obecny skład Rady Gubernatorów odzwierciedla nominacje dokonane za czasów administracji republikańskich. Czterech z siedmiu członków zostało mianowanych przez Republikanów. Stephen Miran, zatwierdzony w zeszłym miesiącu, pełni pozostałą część kadencji byłej gubernator Adriany Kugler, która kończy się 31 stycznia 2026 roku. Miran może zostać ponownie nominowany na pełną kadencję, choć jego przyszłość w radzie pozostaje niepewna.
Gdyby próba usunięcia gubernator Cook przez prezydenta Trumpa zakończyła się sukcesem, powstałaby natychmiastowa wakat, umożliwiająca mu mianowanie następcy, który pełniłby długoterminową kadencję. Działanie to, jeśli się powiedzie, stanowiłoby znaczące odejście od historycznych precedensów dotyczących kadencji gubernatorów Fed.
Oprócz potencjalnego usunięcia gubernator Cook i kończącej się kadencji Stephena Mirana, w Fed dojdzie do zmiany na kolejnym kluczowym stanowisku kierowniczym. Kadencja prezesa Fed Jerome’a Powella na stanowisku prezesa kończy się w maju 2026 roku. Chociaż może on nadal pełnić funkcję członka Rady Gubernatorów do stycznia 2028 roku, nie jest jeszcze jasne, czy pozostanie na tym stanowisku po zakończeniu swojej kadencji jako prezes. Historycznie rzecz biorąc, niektórzy prezesi Fed rezygnowali z członkostwa w radzie po zakończeniu swojej kadencji, chociaż pozostanie na stanowisku gubernatora nie jest bezprecedensowe, o czym świadczy kadencja Marriner Ecclesa.
Michał posiada wykształcenie ekonomiczne oraz wieloletnie doświadczenie w branży finansowej. Jako ekspert od analiz rynkowych i polityki fiskalnej, z pasją opisuje zjawiska gospodarcze zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym. Jego artykuły cechuje dogłębna analiza oraz bezstronność, co sprawia, że jest cenionym autorytetem wśród czytelników serwisu.