Światowy krajobraz finansowy przechodzi dramatyczną transformację, naznaczoną wzrostem znaczenia handlu w czasie rzeczywistym, strategii algorytmicznych i innowacyjnych aktywów cyfrowych. Na tym tle, czcigodny gigant inwestycyjny **Berkshire Hathaway**, od dziesięcioleci kierowany przez legendarnego Warrena Buffetta, wydaje się wielu obserwatorom działać w sposób, który coraz bardziej odstaje od obecnego tempa i struktury rynków. Gdy Buffett przygotowuje się do odejścia ze stanowiska dyrektora generalnego, pojawiają się pytania, czy fundamentalna strategia firmy pozostaje wykonalna w tym szybko ewoluującym środowisku.
Historyczna przewaga Berkshire
Według spostrzeżeń zarządzającego funduszem Terry’ego Smitha, niezwykły sukces **Berkshire Hathaway** przez sześćdziesiąt lat nie wynikał wyłącznie z trafnych selekcji akcji, ale kluczowo opierał się na unikalnej zdolności do wykorzystania „float” i dźwigni finansowej. Float odnosi się do posiadania i inwestowania gotówki, która nie jest natychmiast potrzebna przez innych. Buffett po raz pierwszy dostrzegł tę przewagę w podmiotach takich jak American Express, gdzie klienci przedpłacali za usługi, lub Blue Chip Stamps, gdzie detaliści kupowali znaczki lojalnościowe z wyprzedzeniem.
Koncept ten najsilniej zastosowano w działalności ubezpieczeniowej **Berkshire**, zwłaszcza w Geico. Składki płacone z góry przez ubezpieczonych zapewniały ciągły strumień gotówki. Tak długo, jak działalność ubezpieczeniowa była rentowna, ta gotówka służyła zasadniczo jako nieoprocentowana pożyczka, którą Buffett mógł lokować. Wykorzystał portfel Berkshire w znacznym stopniu, średnio w stosunku 1,6 do 1, używając tego łatwo dostępnego kapitału zamiast tradycyjnego długu. Co więcej, prowadzenie spółki zamkniętej oznaczało, że Buffett nie był narażony na typowe presje, z jakimi borykają się zarządzający funduszami, którzy odpowiadają przed zarządami lub niecierpliwymi inwestorami domagającymi się krótkoterminowych wyników lub wykupów w okresach spadków. Mógł tolerować okresy gorszych wyników bez zewnętrznej ingerencji.
Zmieniająca się dynamika i nieadekwatność przeszłego modelu
Smith przekonująco argumentuje, że warunki, które umożliwiły **Berkshire** bezprecedensowy rozwój, już nie istnieją i nie mogą zostać powielone. Nowoczesne ramy regulacyjne prawdopodobnie uniemożliwiłyby tak rozległą kontrolę nad floatem ubezpieczeniowym kierowanym głównie na inwestycje w akcje; regulatorzy naciskaliby na bardziej konserwatywne alokacje w obligacje o ratingu inwestycyjnym.
Ponadto, sama struktura inwestowania fundamentalnie się zmieniła. Rynek jest obecnie zdominowany przez fundusze otwarte, takie jak ETF-y, które wyceniają się w sposób ciągły i natychmiast reagują na wiadomości i ruchy rynkowe. Ta struktura sprawia, że prawie niemożliwe jest ignorowanie krótkoterminowej zmienności i strat, co zmusza zarządzających funduszami do priorytetowego traktowania natychmiastowych wyników w sposób, w jaki Buffett, ze swoją strukturą zamkniętą, nigdy nie musiał. Kontrastuje to ostro z długoterminowym, cierpliwym podejściem **Berkshire**.
Warto również zauważyć charakterystyczne stanowisko **Berkshire** w kwestii dywidend. Pomimo powszechnego przekonania, że dywidendy generują znaczne zwroty z akcji, **Berkshire** wypłaciło tylko jedną, symboliczną dywidendę (0,10 USD na akcję, co łącznie wyniosło 101 755 USD) w 1967 roku. Buffett zrozumiał, że zatrzymanie i reinwestowanie zysków w ramach **Berkshire** oferuje znacznie większy potencjał zwrotu, skutecznie zamykając przyszłe wypłaty.
Obecne działania: poufne gromadzenie akcji
Wśród dyskusji na temat znaczenia swojej strategii, **Berkshire** nadal stosuje taktyki ze swojego „playbooka”. Niedawne zgłoszenie do SEC ujawniło, że firma ponownie ubiega się o poufne traktowanie nowej pozycji akcyjnej, którą buduje. Ta taktyka, stosowana wcześniej w przypadku dużych pakietów akcji w spółkach takich jak Chubb (obecnie wyceniane na około 8 miliardów USD po ujawnieniu pod koniec 2023/na początku 2024 roku), Chevron i Verizon, pozwala **Berkshire** dyskretnie gromadzić akcje bez podbijania ceny poprzez spekulacje rynkowe.
Najnowsze zgłoszenie wskazuje na wzrost wartości akcji „handlowych, przemysłowych i innych” o około 2 miliardy USD oraz wzrost posiadania akcji „produktów konsumpcyjnych” o 1,1 miliarda USD, choć konkretna nowa pozycja pozostaje nieujawniona. Jednocześnie, publicznie dostępne informacje pokazują, że **Berkshire** zwiększyło swoje inwestycje w spółki takie jak Constellation Brands, Domino’s Pizza, Pool Corp. oraz firma z branży lotniczej Heico.
Sukcesja przywództwa
Patrząc w przyszłość, Greg Abel ma objąć stery jako CEO i poprowadzi doroczne spotkanie w Omaha w 2026 roku. Oczekuje się, że Warren Buffett będzie obecny, ale nie będzie już na scenie, co oznacza symboliczne przejście po sześciu dekadach.
Wnioski
Gdy **Berkshire Hathaway** przechodzi tę zmianę pod kierownictwem Grega Abela, kluczowe wyzwanie pozostaje jasne. Podczas gdy firma nadal realizuje swoje charakterystyczne, zakrojone na szeroką skalę, cierpliwe gry inwestycyjne, w tym poufne gromadzenie akcji, szerszy świat finansowy przyspieszył i znacznie się zdywersyfikował. Unikalne przewagi strukturalne, które stanowiły podstawę historycznych wyników Warrena Buffetta, są teraz w dużej mierze ograniczone do przeszłości, pozostawiając **Berkshire** z zadaniem udowodnienia, czy jego tradycyjna, rozważna strategia może utrzymać swoją pozycję w erze definiowanej przez szybkość, technologię i nowe klasy aktywów.
Karolina jest specjalistką w dziedzinie raportowania rynków finansowych, a jej praca koncentruje się na precyzyjnym przekazywaniu najnowszych informacji o zmianach w sektorze biznesowym. Ukończywszy studia z zakresu administracji biznesowej, od lat tworzy teksty, które pomagają w lepszym zrozumieniu złożonych mechanizmów funkcjonowania gospodarki. Jej rzetelne i przystępne analizy przyciągają zarówno ekspertów, jak i osoby zainteresowane ekonomią.